ارور ۴۰۳ چیست؟ روش رفع خطای ۴۰۳

ارور 403 یکی از کدهای وضعیت HTTP است که به‌طور خاص برای زمانی استفاده می‌شود که سرور از پردازش درخواست کاربر خودداری می‌کند، با این توضیح که درخواست به‌طور کامل دریافت شده اما به دلیل نداشتن مجوز، از پردازش آن ممانعت می‌شود.

این ارور به‌طور کلی به‌عنوان “Forbidden” شناخته می‌شود و زمانی به‌وجود می‌آید که کاربر یا درخواست‌کننده اجازه دسترسی به منبع یا صفحه خاصی را ندارد. در این‌گونه مواقع، به‌طور معمول سرور به شما پیامی مبنی بر “دسترسی ممنوع” می‌دهد.

ارور 403 ممکن است به‌دلیل مسائل مختلفی نظیر تنظیمات اشتباه در سطح مجوز فایل‌ها، پیکربندی نادرست در سرور، یا سیاست‌های فایروال یا پروکسی به وجود بیاید. یکی از اصلی‌ترین دلایل این ارور می‌تواند مربوط به عدم وجود دسترسی‌های لازم برای کاربر باشد که از طریق آن به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با منابع سایت ارتباط برقرار می‌کند.

بررسی دقیق علت بروز این ارور برای رفع آن ضروری است، زیرا ممکن است باعث اختلال در تجربه کاربری و عملکرد سایت شود.

403 error چیست؟

ارور 403 به‌طور معمول زمانی رخ می‌دهد که شما به یک صفحه دسترسی پیدا کرده‌اید، اما به دلیل محدودیت‌های اعمال‌شده توسط سرور یا تنظیمات امنیتی، اجازه مشاهده یا استفاده از آن را ندارید. این ارور به این معناست که صفحه یا منبع مورد نظر وجود دارد، اما دسترسی به آن مسدود شده است. در واقع، این ارور برخلاف ارور 404 که نشان‌دهنده عدم وجود منبع است، تنها دسترسی شما را محدود می‌کند. علت‌های مختلفی می‌توانند باعث بروز ارور 403 شوند؛ از جمله تنظیمات نادرست در فایل .htaccess، محدودیت‌های فایروال یا پروکسی، یا حتی اعمال سیاست‌های امنیتی در سطح سرور.

پيشنهاد وب رمز: اگر قصد مطالعه درباره “ارور ۴۰۴ چیست؟” دارید ما به شما این مقاله را پیشنهاد میدهیم.

دلایل بروز ارور 403

ارور 403 می‌تواند به دلایل مختلفی به‌وجود آید که در بسیاری از موارد مربوط به محدودیت‌های دسترسی و تنظیمات نادرست سرور است. در اینجا به‌صورت دقیق‌تر و جامع‌تر دلایل بروز این ارور را بررسی می‌کنیم و نحوه رفع هرکدام را توضیح می‌دهیم:

تنظیمات نادرست فایل .htaccess

فایل .htaccess یک فایل پیکربندی است که برای کنترل دسترسی به منابع مختلف در سرورهای Apache استفاده می‌شود. این فایل معمولاً برای تنظیمات امنیتی و دسترسی‌ها به‌کار می‌رود. اگر این فایل به‌درستی تنظیم نشده باشد، ممکن است دسترسی به منابع سایت مسدود شود و ارور 403 را مشاهده کنید.

ابتدا باید فایل .htaccess را بررسی کنید. این فایل ممکن است محدودیت‌های خاصی را برای دسترسی به پوشه‌ها یا فایل‌ها اعمال کرده باشد. برای رفع مشکل، به مسیر مربوطه در ریشه سایت بروید و فایل .htaccess را بررسی کنید. اگر مشاهده کردید که تنظیمات دسترسی اشتباه است، آن‌ها را اصلاح کنید. به‌طور مثال، ممکن است نیاز باشد که دستور Deny from all را حذف کرده و مجوزهای دسترسی صحیح را تعیین کنید.

محدودیت‌های فایروال یا پروکسی

فایروال‌های امنیتی یا پروکسی‌ها می‌توانند درخواست‌های دریافتی را بر اساس آدرس IP یا منطقه جغرافیایی مسدود کنند. به‌عنوان مثال، اگر سرور شما محدودیت‌هایی برای دسترسی از یک منطقه خاص داشته باشد، ممکن است به دلیل این محدودیت‌ها با ارور 403 مواجه شوید.

برای رفع این مشکل، باید تنظیمات فایروال را بررسی کنید و مطمئن شوید که آدرس IP شما در لیست سفید (whitelist) قرار دارد. همچنین، بررسی تنظیمات پروکسی و فیلترهای جغرافیایی در سرور می‌تواند به حل این مشکل کمک کند. در صورتی که از سرویس‌های CDN مانند Cloudflare استفاده می‌کنید، ممکن است نیاز باشد که تنظیمات دسترسی را در این سرویس‌ها نیز بررسی کنید.
عدم وجود مجوزهای لازم برای دسترسی به فایل‌ها

هر فایل و پوشه در سرور دارای مجوزهایی است که تعیین می‌کند چه کسانی می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. اگر این مجوزها به‌درستی تنظیم نشده باشد، ممکن است کاربر قادر به مشاهده یا استفاده از فایل‌ها نباشد و ارور 403 ببیند.

برای رفع این مشکل، باید مجوزهای دسترسی به فایل‌ها و پوشه‌ها را بررسی و اصلاح کنید. به‌عنوان مثال، اگر یک فایل HTML یا یک پوشه نیاز به دسترسی عمومی دارد، باید مجوز آن را برای خواندن (read) به‌طور عمومی تنظیم کنید. برای این کار می‌توانید از دستور chmod در SSH یا از طریق پنل کنترل هاست خود استفاده کنید.

پيشنهاد وب رمز: اگر قصد مطالعه درباره “بلاک شدن آی پی سرور” دارید ما به شما این مقاله را پیشنهاد میدهیم.

پیکربندی اشتباه سرور

در برخی موارد، تنظیمات اشتباه در سرور ممکن است باعث بروز ارور 403 شود. این مشکل معمولاً بعد از تغییرات در پیکربندی سرور یا آپدیت‌های نرم‌افزارها به‌وجود می‌آید. برای مثال، ممکن است پیکربندی اشتباه در سرورهای Apache یا Nginx باعث مسدود شدن دسترسی به منابع خاص شود.

برای حل این مشکل، لازم است تنظیمات سرور را بررسی کنید. اگر از سرور Apache استفاده می‌کنید، می‌توانید فایل httpd.conf را برای تنظیمات دسترسی چک کنید. در سرورهای Nginx نیز بررسی فایل‌های پیکربندی مثل nginx.conf ضروری است.

محدودیت‌های مربوط به دسترسی‌های کاربران

اگر سایت شما از سیستم‌های مدیریت محتوا (CMS) مانند وردپرس یا جوملا استفاده می‌کند، ممکن است دسترسی به برخی از صفحات به‌طور پیش‌فرض برای کاربران محدود شده باشد. به‌عنوان مثال، ممکن است یک صفحه فقط برای مدیران یا اعضای خاص قابل دسترسی باشد.
برای رفع این مشکل، باید سطح دسترسی کاربران را در پنل مدیریتی سایت بررسی کنید. اگر شما به‌عنوان مدیر سایت نمی‌توانید به صفحه خاصی دسترسی پیدا کنید، احتمالاً تنظیمات دسترسی‌های مربوطه اشتباه تنظیم شده‌اند. با بررسی بخش مدیریت کاربران و اصلاح سطح دسترسی، می‌توانید این مشکل را حل کنید.

IP بلاک‌شده یا محدودیت‌های جغرافیایی

گاهی اوقات ممکن است سرور دسترسی به سایت را بر اساس موقعیت جغرافیایی یا آدرس IP خاص محدود کند. این می‌تواند به‌دلیل حملات احتمالی یا تنظیمات امنیتی باشد که از دسترسی از مناطق خاص جلوگیری می‌کند.
برای رفع این مشکل، باید بررسی کنید که آیا آدرس IP شما در فهرست سیاه (blacklist) قرار دارد یا نه. اگر از فایروال یا CDN استفاده می‌کنید، ممکن است نیاز باشد تنظیمات مربوط به IP و محدودیت‌های جغرافیایی را اصلاح کنید تا دسترسی باز شود.

مشکلات مربوط به کوکی‌ها و کش مرورگر

کوکی‌ها و کش‌های مرورگر گاهی اوقات می‌توانند باعث بروز ارور 403 شوند. این مشکلات معمولاً به‌دلیل ذخیره اطلاعات قدیمی یا اشتباه در مرورگر ایجاد می‌شود که باعث ارسال درخواست نادرست به سرور می‌شود.
برای حل این مشکل، ابتدا کش و کوکی‌های مرورگر خود را پاک کنید. سپس دوباره تلاش کنید تا به سایت دسترسی پیدا کنید. همچنین می‌توانید مرورگر دیگری را امتحان کنید تا مطمئن شوید که مشکل مربوط به مرورگر شما نیست.

استفاده از SSL یا HTTPS نادرست

اگر گواهینامه SSL یا تنظیمات HTTPS به‌درستی پیکربندی نشده باشد، ممکن است ارور 403 نمایش داده شود. این مشکل معمولاً زمانی رخ می‌دهد که درخواست‌های HTTP به‌طور اشتباه به HTTPS هدایت می‌شوند یا تنظیمات مربوط به SSL به‌درستی انجام نشده باشد.
برای رفع این مشکل، باید گواهینامه SSL را بررسی کرده و مطمئن شوید که سایت شما به‌درستی به HTTPS هدایت می‌شود. همچنین، بررسی کنید که تنظیمات سرور یا سایت برای استفاده از SSL به‌درستی پیکربندی شده باشد.

راه‌های رفع خطای 403

رفع ارور 403 معمولاً به تنظیمات مجوز دسترسی و پیکربندی سرور مربوط می‌شود. برای رفع این ارور، باید تنظیمات امنیتی، فایل‌های .htaccess و مجوزهای دسترسی را بررسی و اصلاح کنید.

آموزش بررسی و تنظیم مجوزها

یکی از دلایل اصلی بروز ارور 403، تنظیمات نادرست مجوزها (Permissions) برای فایل‌ها و پوشه‌ها است. برای رفع این مشکل باید بررسی کنید که مجوزها به‌درستی تنظیم شده‌اند و دسترسی به منابع مختلف به‌درستی محدود نشده باشد.

بررسی مجوزهای دسترسی فایل‌ها

ابتدا باید مطمئن شوید که فایل‌ها و پوشه‌ها دسترسی‌های صحیحی دارند. برای این کار از دستورات chmod یا ابزارهای مدیریت فایل در پنل‌هاست خود استفاده کنید. به‌طور معمول، پوشه‌ها باید مجوز 755 و فایل‌ها باید مجوز 644 داشته باشند.

استفاده از دستورات chmod

برای تنظیم مجوز یک فایل یا پوشه، دستور زیر را در SSH اجرا کنید:

برای پوشه‌ها:

chmod 755 /path/to/directory

برای فایل‌ها:

 chmod 644 /path/to/file

این دستورات به شما این امکان را می‌دهند که مجوزهای خواندن و نوشتن را برای مالک فایل تنظیم کنید، در حالی که دسترسی فقط خواندن برای گروه و دیگران فعال است.

بررسی مالکیت فایل‌ها (Ownership):
علاوه بر مجوزها، باید مطمئن شوید که مالکیت فایل‌ها و پوشه‌ها نیز صحیح است. برای بررسی مالکیت، از دستور ls -l در خط فرمان استفاده کنید:

ls -l /path/to/directory

اگر مالکیت اشتباه باشد، می‌توانید با دستور chown مالکیت را تغییر دهید:

chown user:user /path/to/directory

در اینجا user نام کاربری است که باید به فایل‌ها دسترسی داشته باشد.

بررسی دسترسی‌ها در پنل هاستینگ

اگر از پنل کنترل هاست (مانند cPanel یا Plesk) استفاده می‌کنید، می‌توانید به‌راحتی دسترسی‌ها را از طریق فایل منیجر یا ابزار دسترسی‌ها (File Permissions) بررسی و اصلاح کنید. اطمینان حاصل کنید که تنها کاربران مجاز به فایل‌ها و پوشه‌ها دسترسی دارند.

بازبینی دسترسی‌های ویژه به دایرکتوری‌ها

برخی از دایرکتوری‌ها یا فایل‌ها ممکن است نیاز به تنظیمات خاص‌تری داشته باشند. برای مثال، دایرکتوری‌های مهم مانند wp-admin در وردپرس نیاز به دسترسی‌های خاص دارند که اگر تغییر کنند، می‌تواند باعث ارور 403 شود.

آموزش بررسی و اصلاح فایل .htaccess

فایل .htaccess یکی از مهم‌ترین فایل‌ها برای پیکربندی دسترسی‌ها و امنیت سرور است. اگر این فایل به‌درستی تنظیم نشده باشد، می‌تواند باعث بروز ارور 403 شود. برای رفع این مشکل، باید محتویات فایل .htaccess را بررسی و در صورت نیاز اصلاح کنید.

چگونه فایل .htaccess را پیدا کنیم؟

این فایل معمولاً در دایرکتوری ریشه سایت شما قرار دارد. برای پیدا کردن آن، از طریق FTP یا File Manager پنل هاستینگ به ریشه سایت بروید و فایل .htaccess را پیدا کنید. اگر این فایل وجود نداشت، ممکن است مخفی باشد و برای مشاهده آن باید گزینه نمایش فایل‌های مخفی را فعال کنید.

بررسی دستورات موجود در فایل .htaccess

یکی از مشکلات رایج که باعث بروز ارور 403 می‌شود، دستورات اشتباه در این فایل است. به‌عنوان مثال، دستور Deny from all که به‌صورت نادرست استفاده شود، می‌تواند دسترسی به تمام منابع را مسدود کند. برای رفع این مشکل، باید این دستورات را اصلاح یا حذف کنید.

کدهای صحیح برای تنظیم دسترسی در .htaccess

برای اجازه دادن دسترسی به یک آدرس IP خاص:

Order Deny,Allow

Deny from all

Allow from 123.45.67.89

برای مسدود کردن دسترسی به یک دایرکتوری خاص:

<Directory “/path/to/your/directory”>

Order Allow,Deny

Deny from all

</Directory>

حل مشکل دسترسی به فایل‌ها و پوشه‌ها

اگر مشکل مربوط به دسترسی به فایل‌های خاص است، می‌توانید با افزودن دستورات زیر دسترسی‌ها را اصلاح کنید:

<Files “filename”>

Order Allow,Deny

Allow from all

</Files>

این دستور به تمام کاربران اجازه می‌دهد که به فایل خاص دسترسی داشته باشند.

رفع مشکلات مربوط به URL Rewrite (نوشته‌های مجدد URL):
اگر ارور 403 به‌دلیل تغییرات در URL Rewrite ایجاد شده باشد، مطمئن شوید که دستورات مربوط به آن در .htaccess به‌درستی تنظیم شده‌اند. یک نمونه از کد صحیح برای URL Rewrite به‌صورت زیر است:

RewriteEngine On

RewriteRule ^oldpage$ newpage [R=301,L]

بررسی دستورات محدودکننده

اگر دستورات محدودکننده مانند Require all denied یا Require ip به‌طور اشتباه در فایل قرار گرفته باشند، باید آن‌ها را اصلاح کنید

Require all granted

با اصلاح صحیح فایل .htaccess و حذف یا اصلاح دستورات اشتباه، می‌توانید ارور 403 را رفع کنید. در صورتی که پس از اعمال تغییرات همچنان ارور ادامه داشت، ممکن است نیاز به بازبینی سایر پیکربندی‌های سرور داشته باشید.

آموزش رفع ارور 403 در وردپرس

بررسی و اصلاح فایل اچ تی اکسس
یکی از دلایل رایج بروز خطای 403 در وردپرس، تنظیمات اشتباه در فایل .htaccess است. برای اصلاح این مشکل:

ابتدا وارد پنل مدیریت هاست خود شوید و به مسیر ریشه‌ی سایت وردپرس بروید.
فایل .htaccess را پیدا کرده و یک نسخه پشتیبان از آن تهیه کنید.
حالا فایل .htaccess را ویرایش کنید و مطمئن شوید که کدهای داخل آن به‌درستی تنظیم شده باشند. به‌طور پیش‌فرض، کدهای زیر برای وردپرس باید در این فایل موجود باشند:

# BEGIN WordPress

<IfModule mod_rewrite.c>

RewriteEngine On

RewriteBase /

RewriteRule ^index\.php$ – [L]

RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-f

RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-d

RewriteRule . /index.php [L]

</IfModule>

# END WordPress

در صورت نیاز، این کدها را اضافه یا اصلاح کنید و تغییرات را ذخیره کنید.
اگر هنوز مشکل باقی است، فایل .htaccess را موقتاً حذف کنید و سپس دوباره وارد داشبورد وردپرس شوید و در بخش تنظیمات، گزینه “پیوند یکتا” (Permalinks) را ذخیره کنید تا وردپرس فایل .htaccess جدیدی بسازد.
2. بررسی و اصلاح مجوزهای فایل‌ها (File Permissions)
اگر مجوزهای دسترسی به فایل‌ها و پوشه‌های سایت به‌درستی تنظیم نشده باشد، ممکن است خطای 403 بروز کند. برای رفع این مشکل:

از طریق پنل هاست، به قسمت File Manager بروید.
پوشه wp-content و سایر پوشه‌ها را بررسی کنید و مطمئن شوید که مجوزهای آن‌ها به‌درستی تنظیم شده باشد.
برای پوشه‌ها، مجوزها باید 755 و برای فایل‌ها باید 644 باشد.
اگر این مقادیر تنظیم نشده باشند، آن‌ها را به مقادیر صحیح تغییر دهید.
3. غیرفعال کردن پلاگین‌ها (Plugins)
گاهی اوقات، یکی از پلاگین‌های فعال در وردپرس می‌تواند باعث بروز خطای 403 شود. برای بررسی این موضوع:

وارد پنل مدیریت وردپرس شوید.
به قسمت پلاگین‌ها (Plugins) بروید و همه پلاگین‌ها را به‌طور موقت غیرفعال کنید.
پس از غیرفعال کردن پلاگین‌ها، سایت خود را بررسی کنید. اگر خطای 403 رفع شد، به‌تدریج پلاگین‌ها را یکی‌یکی فعال کنید تا پلاگینی که باعث بروز خطا می‌شود را شناسایی کنید.
4. غیرفعال کردن فایروال یا امنیت وب‌سایت
اگر از فایروال یا افزونه‌های امنیتی مانند Wordfence یا iThemes Security استفاده می‌کنید، این افزونه‌ها ممکن است به‌طور اشتباه دسترسی به سایت را مسدود کنند. برای بررسی:

وارد تنظیمات افزونه امنیتی شوید و بررسی کنید که آیا محدودیت‌های دسترسی در آن فعال هستند یا خیر.
برخی از افزونه‌های امنیتی ممکن است آدرس‌های IP خاص یا مناطق جغرافیایی را مسدود کنند. اطمینان حاصل کنید که محدودیت‌های موجود مشکلی ایجاد نکرده‌اند.
5. بررسی محدودیت‌های سرور و IP
ممکن است سرور یا تنظیمات فایروال‌ها دسترسی به سایت شما را محدود کرده باشند. در این صورت:

با پشتیبانی هاست خود تماس بگیرید و از آن‌ها بخواهید که محدودیت‌های دسترسی IP یا قوانین فایروال را بررسی کنند.
ممکن است سرور شما به‌طور موقت برای جلوگیری از حملات DDoS یا سایر تهدیدات امنیتی دسترسی به برخی منابع را مسدود کرده باشد.
6. بررسی تنظیمات پروکسی یا کش مرورگر
برخی اوقات ممکن است کش مرورگر یا پروکسی باعث بروز ارور 403 شود. برای رفع این مشکل:

کش مرورگر خود را پاک کنید و دوباره تلاش کنید به سایت دسترسی پیدا کنید.
همچنین می‌توانید از مرورگر دیگری برای تست سایت استفاده کنید.
7. پاکسازی کوکی‌ها و کش سایت
بعضی اوقات ممکن است مشکل از کوکی‌ها و کش سایت باشد. برای رفع این مشکل:

وارد بخش تنظیمات وردپرس شوید و کش سایت را پاک کنید. اگر از افزونه‌هایی مانند WP Super Cache یا W3 Total Cache استفاده می‌کنید، کش سایت را از طریق این افزونه‌ها پاک کنید.
8. تغییر قالب وردپرس (Theme)
در برخی موارد، قالب سایت شما ممکن است باعث بروز ارور 403 شود. برای بررسی این موضوع:

وارد بخش نمایش (Appearance) و سپس پوسته‌ها (Themes) شوید.
قالب پیش‌فرض وردپرس مانند Twenty Twenty-One را فعال کنید و سایت را مجدداً بررسی کنید.
اگر خطای 403 برطرف شد، ممکن است مشکل از قالب فعلی شما باشد.
9. تماس با پشتیبانی هاستینگ
اگر هیچ‌کدام از روش‌های بالا نتواستند مشکل را برطرف کنند، احتمالاً مشکل از سمت سرور است. در این صورت بهتر است با پشتیبانی هاستینگ خود تماس بگیرید و درخواست بررسی تنظیمات سرور و پیکربندی‌ها را بدهید.

رفع خطای 403 در وردپرس معمولاً نیازمند بررسی چندین عامل از جمله تنظیمات .htaccess، مجوزهای فایل‌ها، پلاگین‌ها، فایروال‌ها و سایر تنظیمات امنیتی است، با انجام این مراحل، معمولاً می‌توانید مشکل را شناسایی و رفع کنید.

نحوه نمایش خطای ۴۰۳ چگونه است؟

خطای 403 (Forbidden) معمولاً توسط سرور وب به‌صورت یک صفحه خطا در مرورگر کاربر نمایش داده می‌شود. نحوه نمایش این خطا به‌طور دقیق به پیکربندی سرور و نوع وب‌سایتی که در حال مشاهده آن هستید بستگی دارد، اما معمولاً در این حالت‌ها مشاهده می‌شود:

1. صفحه خطای استاندارد سرور
در بسیاری از وب‌سایت‌ها و سرورهای وب، هنگامی که خطای 403 رخ می‌دهد، یک صفحه پیش‌فرض نمایش داده می‌شود که حاوی پیام‌هایی مانند این است:

403 Forbidden

Access Denied

You do not have permission to access this page

این پیام‌ها معمولاً به‌صورت ساده و با پس‌زمینه‌ای سفید یا خاکی نمایش داده می‌شوند و توضیحاتی درباره مسدود شدن دسترسی به صفحه یا منابع خاص ارائه می‌دهند.
2. صفحه خطای سفارشی (Custom Error Page)
بسیاری از وب‌سایت‌ها به‌منظور ارائه تجربه کاربری بهتر، صفحه خطای 403 را به‌صورت سفارشی طراحی می‌کنند. در این صفحات معمولاً پیام‌های دوستانه‌تر یا توضیحاتی به همراه لینک‌هایی برای بازگشت به صفحه اصلی یا برقراری ارتباط با پشتیبانی ارائه می‌شود، ممکن است این صفحات شامل لوگوها، رنگ‌ها و طراحی متناسب با سایت باشند.

مثال: “دسترسی به این صفحه به دلایل امنیتی مسدود شده است. لطفاً با پشتیبانی سایت تماس بگیرید.”
3. خطای 403 در کنسول توسعه‌دهنده (Developer Console)
اگر شما به‌عنوان توسعه‌دهنده یا مدیر سایت به کدهای HTTP توجه کنید، هنگام بروز ارور 403، در کنسول توسعه‌دهنده مرورگر (Developer Console) به شما کد وضعیت HTTP 403 نمایش داده خواهد شد. این کد به‌صورت جزئی در درخواست‌هایی که به سرور ارسال می‌شود، ثبت می‌گردد و نشان‌دهنده این است که درخواست شما مسدود شده است.

HTTP/1.1 403 Forbidden

4. خطای 403 در URL
در برخی موارد، سرور ممکن است پیامی را در URL نشان دهد که به‌طور مستقیم بیان می‌کند که دسترسی به آن صفحه ممنوع است. برای مثال، شما ممکن است وارد صفحه‌ای خاص شوید و مشاهده کنید که آدرس URL به شکل زیر تغییر کرده است:

http://example.com/403.html

5. نمایش ارور 403 در اپلیکیشن‌ها و APIها
در صورتی که در حال استفاده از یک اپلیکیشن یا API هستید، ارور 403 معمولاً در قالب یک پیام خطا همراه با کد وضعیت 403 به شما نمایش داده می‌شود. این پیام ممکن است شامل دلایل مسدود بودن دسترسی به منبع یا توضیحاتی در رابطه با اعتبارسنجی یا مجوزهای موردنیاز باشد.

مثال API:

{

“error”: “Forbidden”,

“message”: “You do not have permission to access this resource.”

}

6. پیام‌های ارور در سرورهای Nginx و Apache
اگر سرور شما از Apache یا Nginx استفاده می‌کند، این سرورها معمولاً صفحات خطای پیش‌فرض خاص خود را دارند که به کاربر توضیح می‌دهند که دسترسی به منبع مسدود شده است.

در Apache، پیام خطای 403 به‌طور معمول به‌صورت متنی ساده مانند “Forbidden” نمایش داده می‌شود.
در Nginx، پیام خطای مشابه معمولاً به‌صورت “403 Forbidden” در یک صفحه نمایش داده می‌شود.
7. برخی از پیام‌های خاص در ارور 403
بسته به تنظیمات سرور یا CMS، ممکن است پیامی دقیق‌تر و توضیحی‌تر به کاربر نمایش داده شود:

“Access Denied: You don’t have permission to access this page on this server.”

“Forbidden: You don’t have permission to view this directory.”

“403 Forbidden: You do not have the necessary credentials to view this page.”

جمع‌بندی:
به‌طور کلی، نحوه نمایش ارور 403 به‌صورت یک صفحه خطای ساده یا سفارشی، پیام‌های متنی در کنسول، یا حتی کدهای HTTP در کنسول مرورگر می‌تواند متفاوت باشد. برای رفع این خطا باید ابتدا علت آن شناسایی شود، مانند مشکلات با مجوزهای دسترسی، تنظیمات نادرست فایل‌های سرور، یا محدودیت‌های امنیتی.

Forbidden همان خطای 403 است؟

بله، Forbidden همان خطای 403 است. در واقع، کد وضعیت 403 Forbidden یکی از کدهای استاندارد پروتکل HTTP است که به این معنی است که سرور درخواست کاربر را پردازش کرده است، اما به دلایل مختلفی (مانند عدم دسترسی به منابع) اجازه دسترسی به منبع یا صفحه مورد نظر را نمی‌دهد.

در بسیاری از موارد، به‌طور غیررسمی از واژه Forbidden به جای 403 استفاده می‌شود، زیرا این عبارت به‌طور دقیق‌تری مفهوم ارور را بیان می‌کند. وقتی که با ارور 403 مواجه می‌شوید، معمولاً پیام‌هایی مانند Forbidden یا Access Denied را در صفحه خطا مشاهده خواهید کرد.

تاثیرات منفی ارور 403

کاهش تجربه کاربری (User Experience) ارور 403 می‌تواند به‌طور قابل توجهی تجربه کاربری وب‌سایت را تحت تاثیر قرار دهد. کاربران معمولاً انتظار دارند که به محتوای سایت دسترسی داشته باشند، اما وقتی با این ارور مواجه می‌شوند، احساس ناامیدی و سردرگمی خواهند کرد. این مسئله می‌تواند باعث از دست دادن بازدیدکنندگان و کاهش میزان رضایت کاربران از سایت شود. در نهایت، تجربه منفی کاربران می‌تواند باعث کاهش ترافیک سایت و افت رتبه در موتورهای جستجو شود.

افت رتبه سایت در نتایج جستجو موتورهای جستجو مانند گوگل از تجربه کاربری به‌عنوان یکی از فاکتورهای اصلی رتبه‌بندی سایت‌ها استفاده می‌کنند. زمانی که صفحات سایت شما ارور 403 را نمایش می‌دهند، ممکن است موتورهای جستجو تصور کنند که سایت شما به‌درستی پیکربندی نشده یا دارای مشکلات فنی است. این مشکل می‌تواند منجر به کاهش رتبه سایت شما در نتایج جستجو و در نتیجه کاهش ترافیک ارگانیک سایت شود.

آسیب به اعتبار برند یک سایت با ارورهای مکرر 403 ممکن است به چشم بازدیدکنندگان و مشتریان ناپایدار و غیرقابل اعتماد به نظر برسد. کاربران و مشتریان بالقوه وقتی با این ارورها مواجه می‌شوند، ممکن است از اعتبار برند شما آسیب ببینند و از سایت شما به‌طور کلی خارج شوند. این مسئله می‌تواند موجب از دست دادن مشتریان و همچنین کاهش فروش یا تبدیل بازدیدکنندگان به مشتری شود.

محدود شدن دسترسی به منابع حیاتی ارور 403 ممکن است دسترسی به منابع و اطلاعات مهم سایت را محدود کند، که در نتیجه تأثیر منفی بر عملکرد کلی سایت می‌گذارد. به‌ویژه برای سایت‌های تجارت الکترونیک یا پلتفرم‌هایی که نیاز به دسترسی به اطلاعات کاربری دارند، چنین اروری می‌تواند موجب توقف فرآیند خرید یا ارائه خدمات به مشتریان شود. این اختلالات می‌توانند باعث از دست دادن مشتریان و کاهش سود شوند.

افزایش زمان و هزینه‌های پشتیبانی بروز ارور 403 به‌طور مکرر ممکن است نیاز به پشتیبانی فنی داشته باشد تا دلیل مشکل شناسایی و رفع شود. این امر می‌تواند زمان و منابع زیادی را از تیم پشتیبانی سایت صرف کند. همچنین اگر ارور به‌طور مرتب در صفحات مختلف سایت ظاهر شود، ممکن است نیاز به انجام تعمیرات گسترده‌تری بر روی سایت داشته باشید که این هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. در مجموع، رفع این ارور ممکن است به منابع زیادی نیاز داشته باشد که هزینه‌های اضافی برای سایت به همراه خواهد داشت.

دلایل خطای 403 چیست؟

رور 403 (Forbidden) زمانی به وجود می‌آید که سرور درخواست کاربر را پردازش می‌کند، اما به دلایل مختلفی دسترسی به منبع یا صفحه مورد نظر مسدود می‌شود. این ارور معمولاً به‌دلیل مشکلات مربوط به تنظیمات امنیتی، مجوزهای دسترسی یا پیکربندی نادرست سرور رخ می‌دهد. در ادامه به علل مختلف بروز ارور 403 پرداخته می‌شود:

1. تنظیمات اشتباه فایل .htaccess
یکی از رایج‌ترین دلایل بروز ارور 403، تنظیمات نادرست در فایل .htaccess است. این فایل به مدیران سرور این امکان را می‌دهد که مجوزهای دسترسی به پوشه‌ها و فایل‌ها را تنظیم کنند. اگر در این فایل دستوراتی مانند Deny from all یا Require all denied به اشتباه اعمال شود، تمامی کاربران از دسترسی به منابع منع می‌شوند و ارور 403 نمایش داده می‌شود.

2. مشکلات با مجوزهای فایل (File Permissions)
هر فایل یا پوشه در سرور باید مجوزهای خاصی برای دسترسی داشته باشد. اگر مجوزهای دسترسی به‌طور اشتباه تنظیم شوند، مانند محدود کردن دسترسی به یک پوشه خاص برای همه کاربران، سرور اجازه دسترسی به آن منابع را نخواهد داد و ارور 403 به نمایش درمی‌آید. معمولاً برای پوشه‌ها باید مجوز 755 و برای فایل‌ها باید مجوز 644 تنظیم شود.

3. محدودیت‌های IP یا دسترسی جغرافیایی
برخی از سایت‌ها به دلایل امنیتی یا قانونی ممکن است دسترسی به منابع خود را محدود به یک سری آدرس‌های IP خاص یا نواحی جغرافیایی مشخص کنند. اگر آدرس IP شما در فهرست مجاز قرار نداشته باشد، ارور 403 به شما نمایش داده خواهد شد. این تنظیمات معمولاً به‌منظور جلوگیری از حملات یا دسترسی غیرمجاز انجام می‌شوند.

4. عدم دسترسی به منابع به دلیل احراز هویت نادرست
گاهی اوقات، صفحات خاصی از سایت‌ها نیاز به احراز هویت دارند (مثلاً ورود به حساب کاربری برای مشاهده اطلاعات خصوصی). اگر کاربر تلاش کند به منابعی که نیاز به احراز هویت دارند دسترسی پیدا کند، اما به درستی وارد سیستم نشده باشد یا دسترسی به آن منابع محدود شده باشد، ارور 403 نمایش داده می‌شود.

5. مشکلات با پروکسی‌ها و فایروال‌ها
ممکن است برخی تنظیمات امنیتی مانند فایروال‌ها یا پروکسی‌ها دسترسی به منابع سایت را محدود کنند. این محدودیت‌ها به‌طور خودکار اعمال می‌شوند تا از حملات امنیتی مانند DDoS یا دسترسی غیرمجاز به سرور جلوگیری شود. در این موارد، حتی اگر درخواست کاربر معتبر باشد، فایروال یا پروکسی آن را مسدود کرده و ارور 403 ایجاد می‌شود.

6. محدودیت‌های متدهای HTTP
سرور ممکن است به‌طور پیش‌فرض فقط از برخی متدهای HTTP (مانند GET) برای دسترسی به صفحات استفاده کند. اگر کاربر با استفاده از متد غیرمجاز (مانند POST یا DELETE) به صفحه‌ای خاص دسترسی پیدا کند، ممکن است ارور 403 بروز کند. این به‌ویژه در سایت‌هایی که برای افزایش امنیت از متدهای خاصی استفاده می‌کنند، رایج است.

7. تنظیمات نادرست در تنظیمات سرور
گاهی ممکن است تنظیمات نادرست در سرور، مانند پیکربندی اشتباه سرویس‌دهنده وب (Apache, Nginx) باعث ایجاد ارور 403 شود. اگر سرور به اشتباه درخواست‌ها را رد کند یا منابع خاصی را به‌طور کلی مسدود کند، این ارور نمایش داده می‌شود.

8. آسیب‌دیدگی یا مشکل در کش مرورگر
کش مرورگر ممکن است اطلاعات قدیمی یا معیوبی ذخیره کند که باعث بروز ارور 403 در هنگام دسترسی به صفحات خاص شود. در این صورت، حتی اگر مشکلی در سرور وجود نداشته باشد، مرورگر ممکن است تلاش کند از اطلاعات کش‌شده دسترسی پیدا کند و در نتیجه ارور 403 بروز کند.

9. عدم تطابق با قوانین امنیتی یا سرویس‌دهی
سایت‌ها معمولاً قوانینی برای دسترسی به منابع مختلف دارند، به‌ویژه برای فایل‌ها یا دایرکتوری‌هایی که به‌طور عمومی در دسترس نیستند. این محدودیت‌ها ممکن است به‌دلیل نقض قوانین امنیتی مانند تلاش برای دسترسی به داده‌های خصوصی یا درخواست‌های مشکوک از سمت کاربر اعمال شوند.

در نهایت، ارور 403 به‌طور خاص نشان‌دهنده‌ی مسدود شدن دسترسی به منابع است و بیشتر به‌دلیل تنظیمات امنیتی یا دسترسی نادرست بروز می‌کند. برای رفع این مشکل، باید تنظیمات مجوزها، فایل .htaccess، فایروال‌ها و دیگر محدودیت‌های دسترسی را بررسی کرد.

تفاوت ارور 403 با دیگر ارورهای HTTP

ارورهای HTTP برای نشان دادن وضعیت دسترسی و مشکلات در درخواست‌های ارسال شده به سرور استفاده می‌شوند. ارور 403 به‌طور خاص مربوط به مسدود شدن دسترسی به منابع است، اما سایر ارورهای HTTP هرکدام مشکلات متفاوتی را نمایش می‌دهند. در اینجا تفاوت ارور 403 با برخی از مهم‌ترین ارورهای HTTP توضیح داده شده است:

مقایسه ارور 403  و ارور 401 (Unauthorized)

ارور 403
این ارور 403 یا همان  Forbidden زمانی رخ می‌دهد که سرور متوجه شود که کاربر اجازه دسترسی به صفحه یا منبع خاصی را ندارد، حتی اگر احراز هویت شده باشد. به عبارت دیگر، کاربر معتبر است اما مجوز دسترسی به آن صفحه را ندارد.
ارور 401
ارور 401 زمانی نمایش داده می‌شود که کاربر هنوز برای دسترسی به منبع نیاز به احراز هویت دارد. در این حالت، کاربر باید اطلاعات ورود (مانند نام کاربری و رمز عبور) را وارد کند. بنابراین، ارور 401 به مشکل عدم احراز هویت اشاره دارد، در حالی که ارور 403 به مشکل دسترسی به منابع اشاره دارد.
تفاوت: ارور 401 به‌طور کلی مربوط به نیاز به احراز هویت است، در حالی که ارور 403 به این معنی است که کاربر به‌طور صحیح احراز هویت شده اما اجازه دسترسی ندارد.

مقایسه ارور 403   و ارور 404 (Not Found)

ارور 403 زمانی رخ می‌دهد که دسترسی به منبع خاصی از سرور مسدود شده است. حتی اگر منبع موجود باشد، کاربر اجازه دسترسی به آن را ندارد.
ارور 404 زمانی رخ می‌دهد که منبع یا صفحه مورد نظر در سرور وجود ندارد یا مسیر آن اشتباه است. این ارور نشان می‌دهد که سرور نتوانسته منبع درخواست‌شده را پیدا کند.
ارور 403 به مسدود شدن دسترسی به منابع موجود اشاره دارد، در حالی که ارور 404 نشان می‌دهد که منبع یا صفحه درخواست‌شده اصلاً وجود ندارد.

مقایسه ارور 403  و  ارور 500 (Internal Server Error)

ارور 403
این ارور نشان‌دهنده محدودیت‌های دسترسی است و معمولاً مرتبط با مجوزهای دسترسی یا تنظیمات امنیتی سرور است. به عبارت دیگر، سرور مشکلی در پردازش درخواست ندارد، اما دسترسی به منبع خاصی محدود شده است.
ارور 500
ارور 500 نشان‌دهنده یک مشکل عمومی در سرور است. این خطا زمانی رخ می‌دهد که سرور نتواند درخواست را پردازش کند به دلیل یک مشکل داخلی (مانند خطا در کدنویسی یا منابع سرور).
ارور 403 مربوط به مسدود شدن دسترسی به منابع است و به‌طور خاص مربوط به تنظیمات و مجوزهای دسترسی می‌شود، در حالی که ارور 500 نشان‌دهنده یک مشکل داخلی و عمومی در سرور است که مانع از پردازش درخواست می‌شود.

ارور 403 (Forbidden) vs. ارور 405 (Method Not Allowed)

ارور 403
این ارور زمانی بروز می‌کند که کاربر مجاز به دسترسی به منابع خاصی نباشد. یعنی درخواست فرستاده شده به سرور قابل پردازش است، اما دسترسی به آن محدود شده است.
ارور 405
ارور 405 زمانی رخ می‌دهد که متد HTTP استفاده‌شده برای درخواست (مانند GET، POST، PUT یا DELETE) در سرور پشتیبانی نمی‌شود. به‌عنوان مثال، اگر سعی کنید با متد POST به یک صفحه‌ای که فقط از متد GET پشتیبانی می‌کند دسترسی پیدا کنید، این ارور نمایش داده می‌شود.
ارور 403 مربوط به مسدود شدن دسترسی به منابع خاص است، در حالی که ارور 405 به متد HTTP اشتباه اشاره دارد که توسط سرور پشتیبانی نمی‌شود.

مقایسه خطا 403 و  ارور 502 (Bad Gateway)

ارور 403 به‌طور خاص زمانی اتفاق می‌افتد که سرور دسترسی به منبع خاصی را برای کاربر مسدود کند. این به‌طور معمول مربوط به تنظیمات دسترسی، مجوزها یا امنیت سرور است.
ارور 502 زمانی رخ می‌دهد که سرور شما به‌عنوان یک دروازه (Gateway) یا پروکسی به سرور دیگر درخواست ارسال کرده، اما سرور مقصد پاسخ نادرستی ارسال کرده است. این ارور معمولاً به مشکلات ارتباطی یا پیکربندی اشتباه بین سرورها اشاره دارد.

ارور 403 مربوط به دسترسی و مجوزهای خاص منابع است، در حالی که ارور 502 نشان‌دهنده مشکلات ارتباطی بین سرورهای مختلف است.
این تفاوت‌ها نشان می‌دهند که ارور 403 مخصوص به مسائل دسترسی و مجوزهای منابع است، در حالی که سایر ارورهای HTTP می‌توانند به مشکلات مختلفی مانند احراز هویت، عدم وجود منبع، مشکلات سروری، یا اشتباهات در متدهای HTTP اشاره داشته باشند

جمع بندی

خطای 403 یا Forbidden یکی از ارورهای معمول در وب است که نشان‌دهنده این است که دسترسی به منبع یا صفحه‌ای که کاربر درخواست کرده، به دلایل مختلف مسدود شده است. این خطا می‌تواند ناشی از مشکلاتی در تنظیمات سرور، فایل‌های پیکربندی یا مجوزهای دسترسی باشد.

در وردپرس، این خطا معمولاً به‌دلیل تنظیمات نادرست فایل .htaccess، اشتباهات در مجوزهای فایل‌ها یا پوشه‌ها، پلاگین‌ها یا محدودیت‌های امنیتی ایجاد می‌شود.

برای رفع این خطا، ابتدا باید فایل .htaccess را بررسی و اصلاح کنید و مطمئن شوید که مجوزهای دسترسی به فایل‌ها و پوشه‌ها صحیح است.

همچنین غیرفعال کردن پلاگین‌ها و بررسی تنظیمات فایروال یا افزونه‌های امنیتی می‌تواند به رفع مشکل کمک کند. یکی دیگر از روش‌های معمول، بررسی و تغییر قالب وردپرس به پوسته پیش‌فرض است. در صورتی که مشکل همچنان باقی بماند، بهتر است با پشتیبانی هاستینگ خود تماس بگیرید تا بررسی‌های سرور انجام شود. علاوه بر این، پاکسازی کش مرورگر و کش سایت نیز می‌تواند مفید باشد. در نهایت، برای پیشگیری از بروز این خطا در آینده، اطمینان از تنظیمات صحیح مجوزها، فایروال و پیکربندی‌های امنیتی اهمیت زیادی دارد.